Σάββατο 12 Μαρτίου 2011


Αρχκά, όλοι μου λένε πως δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το μέλλον μου αφού θεωρητικά είμαι ακόμα μικρή. Όμως αυτό είναι αδύνατον. Πως να μην ανυσηχώ όταν παρακολουθώ ειδήσεις και βλέπω τους υπουργούς να λένε ότι μας περιμένουν δύσκολα χρόνια; Πώς να ζήσω ξέχνοιαστα όταν όλοι λένε πως η χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει και βλέπω την οικογένεια μου να ζορείτε μέρα με τν μέρα ; Άραγε για ένα μικρό παιδί που τώρα αρχίζει να εξερευνέι τον κόσμο αυτό θα φαίνεται λογικό; Σήμερα, μία στις δύο οικογένειες είτε είναι με τον ένα γονέα άνεργο, είτε μονογονεικές (τα πραγματα είναι πιο δύσκολα σε αυτήν την περιπτώση ιδιαίτερα για μια μητέρα), είτε έχουν πολύ χαμηλό εισόδημα. Ανεπισήμως βέβαια, τα πράγματα είναι χειρότερα και αναμένεται να γίνουν ακόμη πιο χειρότερα καθώς το 29,2% των νέων μεταξύ 15-24 ετών στην Ελλάδα εργάζεται σε θέση επισφαλούς εργασίας ή με συμβόλαιο προσωρινής απασχόλησης. Δεν έχει κανείς παρά να δει τι γίνεται με τους πτυχιούχους ακόμη και με αυτούς που θεωρούνται «ισχυρές ομάδες». Έτσι δεν πρέπει να προκαλεί ερωτηματικά το παράδοξο που θέλει τον Έλληνα μεταξύ 25-34 ετών να αργεί να εγκαταλείψει την οικογενειακή στέγη, καθώς τα αγόρια φεύγουν κατά μέσο όρο στην ηλικία των 30 ετών, ενώ τα κορίτσια στην ηλικία των 27,9 ετών. Καταλήγουμε λοιπόν ότι το πτυχίο δεν φέρνει μετοκάματο και πως σε γενικές γραμμές κατακτάς μια εργασία είτε με κάποιο μέσο, είτε μετά από αρκετό καιρό. Άραγε είναι τυχέο που από όλους τους κλάδους οι άνεργοι κατα προσέγγιση ξεπερνάνε τους 73.000 ? Ιδιαίτερα στον τομέα της φιλολογίας και των ιστορικών. Ακόμα, άπειροι δημοσιαγράφοι δουλεύουν ολημερώς χωρίς κανένα εισόδημα, ή με το ελάχιστο δυνατό με την δικαιολογία ότι βρίσκονται σε δοκιμή. Βέβαια, όλοι αυτοί δεν αντιμετωπίζονται ως άνεργοι. Φυσικά το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να εξυπηρετίσει όλους αυτούς. Και όμως οι σημερινοί νέοι, από γυμνάσια και λύκεια αναθεωρούν και ετοιμάζονται για σπουδές σε εξωτερικά ; Όταν ρωτήθηκαν γιατί η απάντηση ήταν : " Απλά δεν θέλω να ζήσω σε μια χώρα που θα βρω δουλειά στα 35 μου και στα 45 θα με διώξουν γιαν να πάρουν έναν νεοτερο ενώ θα έχω περάσει πάνω απο 10 χρόνια ψάχνοντας δουλειά. Θα πρέπει να κάνω και οικογένεια. Κάτι που δεν βλπεώ να αντέχω εδώ άμα το εισόδημα μου είναι 800 ευρώ το μήνα. ". Σε τι λοιπόν θα οδηγήσει αυτό; Ίσως μια νέου είδους μετανάστευση; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί. Γιατί είναι η ΕΛΛΑΔΑ. Η χώρα που το τώρα σημαίνει αύριο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου